Eindelijk een update

Voor en na

Het heeft even geduurd, maar eindelijk is er er dan, vers van de pers (of via het wifi-station aan 't toiletgebouw): Een nieuwe update. De laatste dagen hebben we wat veel gedaan om 's avonds ook nog 's te gaan zitten typen voor dit weblog. Nu ik (Joost) echter de hele dag het rijk alleen heb is het tijd voor een lange update. Om bij het eind te beginnen: Ik zit vandaag alleen op de camping omdat de rest een gletsjerwandeling aan't maken is (onder begeleiding natuurlijk!) en ik dat niet aandurfde omdat de laatste dagen m'n rechterknie weer op begon te spelen (dat ding moet weten wanneer de vierdaagse is, of ik er ben of niet, pijn zal ie doen). Zo, nu maar 's bij het begin beginnen:

15 Juli

Na terugkomst uit Bergen zag Menno dat hij bericht had van zijn oud-collega Wim, welke naar Noorwegen is verhuisd enkele maanden geleden. We zaten in de buurt dus besloten de dag erna (de 15e) op visite te gaan. In de buurt is trouwens relatief, het was alsnog bijna anderhalf uur rijden, maar dat is hier praktisch om de hoek.

's Avonds begon het echter flink te regenen, en toen we 's ochtends ons tentje uitkropen bedachten we ons dat aan een waterval staan best leuk is, maar dat die dingen na een nachtje regen toch wel erg groot kunnen worden:

Ook onze strategische positie onderaan tussen de twee armen van het beekje waar al dat water doorheen moest was bij nader inzien iets minder gunstig dan verwacht. Terwijl Maureen en Ilse bij de campingeigenaar gingen navragen hoe groot het overstromingsgevaar was en of er nog een trekkershut vrij was, begonnen Menno en ik vast spullen in te pakken. Na een uur of wat hadden we onze tenten relatief droog ingepakt en in de trekkershut gestald, en konden we aan het einden van de middag toch nog richting Wim. Daar werden we hartelijk ontvangen in zijn huis met geweldig uitzicht op het fjord. Na een wandeling van een kwartiertje die toch iets langer duurde werd het tijd om richting camping te vertrekken, waar we konden zien dat onze keuze voor een trekkershut niet onverstandig was geweest.

16 Juli

De volgende ochtend besloten we vast richting Loen te gaan, in de hoop op (iets) beter weer. Zoals jullie al gezien hebben zijn we daar veilig aangekomen! Ook hier hebben we weer prachtig uitzicht, dit maal op een gletsjer.

17 Juli

We zijn rustig begonnen met een tochtje naar 1 van de gletsjers in de omgeving. Eigenlijk zijn dit allemaal uitlopers van de grote Jostedalsbreen. Gelukkig was het voor het grootste deel van de wandeling (kort) droog.

18 Juli

 De 18e besloten we een echte wandeling te gaan maken. Na een tocht van anderhalf uur richting Geiranger, waarbij we kuddes schapen, een paar koeien en een koppig paard dat dacht dat hij een ezel was hebben moeten ontwijken, konden we aan de tocht van 3 uur (heen en terug) beginnen. Althans, dat stond in het ANWB-boekje. In werkelijkheid was er waarschijnlijk een 1 weggevallen bij de afstandsschaal. Het geploeter tussen buien door over glibberige rotsen, bergbeekjes en modderpaden door een dicht bos werd beloont met een prachtig uitzicht op de Geirangerfjord.Op de terugweg waren 2 absurd heldere en mooie regenbogen een extra beloning. Met name net voor het einde van de wandeling was de regenboog die midden in het fjord eindigde bijna teveel van het goede.

19 Juli

Een trip naar een andere gletsjertong stond op het programma. Via een makkelijk breed pad liepen we op ons gemak, met redelijk weer, naar deze gletsjer, waar Menno en Ilse 8 jaar terug al eens waren geweest. Bij de gletsjer zelf waaide het zo had dat het rubberbootje van de 'gletsjersafari' zelfs met motor nauwelijks vooruit kwam. Wij, veilig op de kant, besloten daar maar te blijven.

Zo, dat was weer een heel verhaal. De foto's zijn dit keer als het goed is aanklikbaar voor vergrotingen. Dinsdag (Ilse's verjaardag) vertrekken we richting Oslo. Maar eerst nog de foto's en verhalen van de gletsjertocht die nu in volle gang is als het goed is!