DoKa (3)

in fotografie

Een weekje later hingen onze negatieven nog altijd aan een waslijntje in de DoKa. Het was tijd voor het echte werk, die minuscule verkeerd-om 35 millimeter grote plaatjes veranderen in een flinke afdruk. Maar ja, hoe doe je dat?

Fietsen in Nijmegen: Mijn eerste afdruk!
Eigenlijk is 't heel simpel: Maak nog een foto, maar dan wat groter. Men neme: Zet de lamp aan (en weer uit) en doe met het papier wat je eerder met de negatieven deed. Gooi ze door ontwikkelaar, stop en fixeer, ff drogen en klaar! Nou ja, als je de goeie belichtingstijd hebt gegokt, anders krijg je een vaag grijs contrastloos geval, of een veel te zwart-wit stuk papier.

Het leuke is de controle die je op dit moment hebt. Voor je je fotopapier onder de lamp legt kun je je foto vast zien, en dus bepalen hoe groot deze gaat worden. Met teststroken kun je belichting variƫren, door selectief delen van je papier te belichten kun je (het mij vanuit Photoshop welbekende, maar in het echt nog nooit geprobeerde) doordrukken en tegenhouden beoefenen, en zo steeds dichter bij je ideale afdruk komen.

Veel werk? Ja, het kost meer tijd dan wat gesleep met sliders in Photoshop of Lightroom, maar het langzaam zien ontstaan van een foto in het ontwikkelbad heeft, ook in deze digitale tijd, ook voor iemand die nauwelijks analoog heeft gefotografeerd, iets magisch.

Eerdere posts in deze serie