Het is dat ik al twee delen gelezen had en niet goed boeken onuitgelezen kan laten, maar anders was ik allang gestopt. Rommelig, saaie karakters, schrijftrucjes die niet werken.
Het eerst geschreven maar chronologisch laatste boek in de serie. Het schets een interessante wereld, maar gaat nergens heel diep op in. De eerste twee delen vullen de voorgeschiedenis aardig in. Het 'vorige' boek (Clay's ark) legt wel een link tussen de delen, maar is mij te afwijkend voor de serie. Tegelijkertijd mis ik een link tot dit boek, wat vrij abrupt eindigt, en de minste karakterontwikkeling kent.
Best een sprong (in tijd, stijl en plot) vanaf de andere delen van deze serie. Lezende dat het chronologisch volgende boek het eerst geschreven is moeten hier wel wat zaken bij elkaar komen.
Of het projectie is of niet, maar het verhaal las als een aanklacht tegen AI-gegenereerde 'kunst'.
Een serie van elf verhalen, die elf levens tussen ongeveer 1800 en nu volgen. Allen (de een meer dan de ander) hebben iets te maken met een schrijfster, een fictieve versie van Emily Brontë. De eerste keer in jaren dat ik Nederlandse literatuur las. Stukken beter dan de poging die ik een jaar geleden deed. Het zet zeker aan het denken, maar of ik zo lyrisch ben als alle recenties?
(Chronologisch) tweede deel van deze serie. Benieuwd waar het heen gaat.
Overzicht van 20 ondergewaardeerde / onbekendere filosofen. Korte hoofdstukken, waarin net wordt aangetipt waarom ze gekozen zijn. Mooi als inleiding, maar meer niet.
Prima vermakelijk, niet heel bijzonder. Geen noodzakelijk vervolg op 'Outland'.
Zeer uitgebreide en hier en daar diepgaande geschiedenis van de wetenschappers en wetenschappelijke ontdekkingen die leidden tot de atoombomb. Op basis van onder andere interviews van betrokken wetenschappers. Schuwt er ook niet voor vrij uitgebreid de gevolgen van het gebruik van de bom (en de voorgaande verwoesting met 'gewone' bommen) te tonen.
Een bonte verzameling mensen in allerlei vormen en maten, tot levende vliegende treinen aan toe, probeert een planeet te terraformen, te ontkomen aan het bedrijf dat ze tot en als slaaf gemaakt heeft, en een manier van samenleven te vinden.
Heel anders dan haar 'Murderbot'-serie. Er wordt zonder dat het vervelend wordt een uitgebreide wereld geschetst, waarin het verhaal geen moment verveeld.
Deels autobiografie, deels populair-wetenschappelijk boek over de manier waarop bomen en bossen communiceren en elkaar ondersteunen. De schrijfster komt uit een Canadese bosbouwersfamilie. Zowel interessant vanwege de wetenschappelijke inhoud, als vanwege het inkijkje in het leven van de auteur, als in het (vaak afgelegen) Canada van de afgelopen 100 jaar.
Een nieuwe in haar langere serie SF-boeken ('Imperial Radch'), waarin wat meer bekend wordt van de mysterieuze aliens. De conflicten van de eerdere boeken spelen slechts op de achtergrond een rol.
Onnodige prequel op de Hunger Games. De hoofdpersoon (de slechterik uit de serie, in zijnj jongere jaren) verandert zonder aanleiding zijn volledige karakter (meer dan eens?), de vrouwelijke hoofdpersoon valt wel erg snel en volledig voor haar executeur, de ontknoping slaat nergens op. Misschien is het de set-up voor een deel 2 waarin dit allemaal verklaard wordt, maar ik vrees het ergste. Als dat je niks kan schelen is het geen vervelend boek om te lezen.
Ik ben er nog over aan het nadenken. Het punt dat de schrijver probeert te maken is belangrijk. Ik geloof ook dat ik het er mee eens kan zijn. Ik zie alleen in het boek geen goed argument voor het probleem dat hij beschrijft, en ik heb het idee dat er stappen overgeslagen worden, verbanden gelegd worden die ik niet zo zie, of gefocused wordt op de verkeerde dingen. Het kan ook zijn dat ik het niet goed gelezen heb.
Wederom een goed leesbare (korte) van Doctorow. Met vooral rollen voor mensen van middelbare leeftijd, waarbij de hoofdrolspeler accountant is, en toch spannend tot het laatst.
Boeken over intelligente octopussen zijn altijd tof. Zie ook Other Minds en Children of Ruin. Ik vond het iets minder dan de serie van Adrian Tchaikovsky, maar zeker een aanrader.
Niet meer zo actueel als toen het geschreven werd, de punten die ze wil maken zijn inmiddels vrij goed ingeburgerd. Wel goed om te lezen als je minder thuis bent in wat er de afgelopen jaren allemaal mis is gegaan.
Goed einde van een aparte serie.
Herhalende vertelling over een expeditie (per zeilschip, stoomboot, zeppelin...) naar een mysterieus object waarin de hoofdpersoon zich meer en meer herinnert van de eerdere expedities.
Een interessante opzet, die voor mij niet helemaal de gewenste pay-off had.
Afsluitende deel in de "Final Architecture"-serie. Ik kan de hele serie aanraden.
Derde deel in de audio-first serie novelles. Snel weg te lezen, de gimmick blijft werken (moorden slagen nog maar 1/1000e van de tijd, de andere gevallen wordt het slachtoffer ongedeerd wakker op een veilige plek).
Soort Brits kostuumdrama met twee tovenaars in de hoofdrol in plaats van rijkeluisdochters.
Middelmatige kindertelevisie-presentator wordt ontvoerd door een geheim genootschap. Zij denken dat het land waar zijn grootmoeder kinderboeken over schreef echt bestaat. Verrassing: dat blijkt waar. Fantasyverhaal met horrortonen dat het genre fantasyland-in-de-boekenkast op de hak neemt.
Toch ruim voor covid geschreven, maar een boek over (intelligente?) zuurdesemstarter had ik natuurlijk eerder moeten lezen.
Zin in de volgende delen.
Origineel verhaal, de hoofdpersoon is een Chinese jongen die op jonge leeftijd naar Engeland wordt gehaald om te studeren voor vertaler Chinees/Engels. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in Oxford in de jaren 1830. De auteur besteed voor het verhaal start een pagina of 10 aan een uitleg wat ze allemaal daarnaa veranderd heeft en wat niet. Buiten de toren uit de titel, waar vertalers magische zilveren objecten maken, is dat niet veel. De thema's van kolonialisme, taal, culturele toeëigening en identiteit worden goed uitgewerkt (op een paar wat dik aangezette monologen na).
Blijkbaar het eerste van de Agatha Christie's boeken over Poirot. Ik had er nog nooit een gelezen, en heb me goed vermaakt.
Een andere kijk op natuurbescherming. Zijn exoten wel echt een probleem? Aan de hand van een serie voorbeelden probeert de auteur aan te tonen dat bescherming van de 'oorspronkelijke' natuur de verkeerde aanpak is. De voorbeelden zouden aantonen dat exoten vaker positief dan negatief systeem hebben op een bestaand ecosysteem. De gevallen waar een exoot een heel gebied lijkt te overspoelen zouden al zo ver vervuild zijn dat het niet de exoot is die de eerdere soorten verdrukt, maar het simpelweg een soort is die deze vrijgekomen ruimte benut.
Most of what we regard today as virgin wilderness is far from untouched by humans. That should give us pause. If nothing is wilderness, then what does it mean to be a conservationist? What, and how, do we conserve?
Hij heeft waarschijnlijk gelijk in de claim dat ongerepte natuur niet meer bestaat. De vraag wat je precies wil beschermen is daarmee legitiem. Wat nu precies de beste aanpak is wordt me niet helemaal helder.
Het valt op dat er veel bronvermeldingen zijn bij de delen waar hij de (soms erbarmelijke) statistieken en bewijzen van schade van exoten weerlegd. Deze bronnen missen opvallend vaak op de plekken waar hij claims doet over de positieve invloed van nieuwe soorten op een ecosysteem. Nooit wordt helemaal duidelijk of hij uit een overdaad aan voorbeelden de meest positieve kiest, of daadwerkelijk een eerlijk beeld geeft. Het voorbeeld van de Oostvaardersplassen was in ieder geval niet erg sterk, en gaf blijk van een oppervlakkige kennis van het gebied.
Dat we (zeker in Nederland) een bepaald ideaalbeeld van de 'natuur' proberen te beschermen geloof ik nog wel, en dat dit een deels arbitraire toestand is die we beschermen ook. Daar staat tegenover dat het in ieder geval hier hard achteruit gaat met de stand van veel soorten, en dat daar maar weinig voor terug komt. Arbitrair of niet, beter beschermen we wat er is, en zijn we coulant voor nieuwe soorten, dan dat we oud en nieuw laten uitsterven.
Pageturner. Net als deel één met op de achtergrond het gegeven dat moord niet werkt: Slechts 1 op de 1000 moorden eindigt in de dood van het slachtoffer. In alle andere gevallen 'reset' deze naar een veilige locatie. Tegen die achtergrond speelt een vrij standaard misdaadverhaal.
Bundel van columns (meestal goed) en gedichten (niet mijn smaak) over hardlopen. Vooral over het hardlopen van Dolf Jansen natuurlijk. De volgorde lijkt alleen volstrekt willekeurig, waardoor niet alles even goed overkomt. Vooral columns waar de context relevant is (COVID) hebben hier wat last van.
Niet m'n favoriet in de serie, maar een prima Discworld-book is nog steeds een goed boek.
Niet helemaal mijn boek geloof ik.
Een pandemie-boek van net voor covid. Lang, en in delen wat mij betreft iets te lang. Sommige karakters krijgen veel aandacht, maar zijn relatief oninteressant, terwijl de hoofdpersonages meer aandacht hadden kunnen gebruiken. Qua plot blijft het boeien, het verhaal wordt afgerond maar er wordt duidelijk gehint op deel 2 (dat inmiddels ook uit is geloof ik).
Het 1e boek uit de ultra-succsvolle kicktarter-campagne van de auteur (41 miljoen dollar). Een vlot lezend, hier en daar grappig piratenavontuur op een fantasywereld. Een citaat voor de stijl:
Tress took the singular step that separated her from people in most stories. The act, it might be said, that defined her as a hero. She did something so incredible, I can barely express its majesty. I should consider this more, Tress thought to herself, and not jump to conclusions.
Voor een vrij technisch verhaal goed leesbare geschiedenis. De ontwikkeling, het gebruik en de gevolgen van Stuxnet, het computervirus dat gericht was op het Iraanse kernwapenprogramma. Het eerste deel gaat vooral over de techniek, vooral gebaseerd op interviews met antivirus-onderzoekers. Het tweede meer over de politieke gevolgen. Hierin ook discussie over onder andere de vraag of computerkwetsbaarheden door overheden gebruikt of gemeld moeten worden.
Het derde en laatste deel van de serie. De plottwists blijven komen, het geheel word netjes afgerond.
Het tweede deel van deze serie. Genoeg plottwists om het interessant te houden, niet zoveel dat het irritant wordt.
Een soort-van-chronologische lijst boeken die ik in 2022 las. Als ik het me kan herinneren met toelichting.
-
Elder Race — Adrian Tchaikovsky Een science fiction-verhaal verteld uit het perspectief van een fantasy-prinses, maakt het een stuk interessanter.
-
The Dawn of Everything: A New History of Humanity – David Graeber Interessante blik op de (verre) geschiedenis van de mens. Het aantal voorbeelden van verschillende vormen van samenlevingen er vermoedelijk zijn geweestwerd voor mij wat veel, er had voor mij meer lijn in mogen zitten.
-
The end of Everything (astronomically Speaking) — Katie Mack Voor de beta/sterrenkunde-nerd: Vermakelijke en goede uitleg over hoe het universum ten einde kan komen, en hoe de natuurkunde daarom heen (ongeveer) werkt.
-
Broad Band: The Untold Story of the Women Who Made the Internet — Claire L. Evans Vanaf het bedenken van computers en software in de tijd van Ada Lovelace tot nu, een goede geschiedenis van het de computer en het internet.
-
Time's Assassin: Book III of The Islevale Cycle — D. B. Jackson
-
The Kaiju Preservation Society — John Scalzi Als altijd snel leesbaar, hier en daar best grappig, maar niet het beste boek van het jaar.
-
Between Two Thorns — Emma Newman Dit (en de volgende 2) is een langere serie. Ik ben na boek drie voorlopig afgehaakt, maar als je van kostuumdrama gemengd met fantasy houdt prima boeken.
-
Warbreaker — Brandon Sanderson Interessante wereld, een aantal verrassende karakters.
-
Dreams Bigger Than Heartbreak — Charlie Jane Anders Deel 2 van deze YA space opera.
-
The DevOps Handbook: How to Create World-Class Agility, Reliability, & Security in Technology Organizations — Gene Kim, Jez Humble, Patrick Debois, John Willis, Nicole Forsgren Goed overzicht van wat gewerkt heeft en waar op te letten bij de implementatie van een devops-proces. Hier en daar erg Amerikaans (vooral de case studies) en de tweede helft lijkt wat minder praktisch toepasbaar.
-
The DynamoDB Book Ik zou het alleen aanraden als je met DynamoDB gaat werken. Maar dan raad ik het zeker aan.
-
The Rook — Daniel O'Malley Britse spionnen, een hoofdpersoon met geheugenverlies, bovennatuurlijke moorden. Aanrader.
-
Eyes of the Void — Adrian Tchaikovsky De lopende scifi-serie van Tchaikovsky. Ontvoeringen, mysterieuze aliens, een cultus rond mossel-achtige aliens.
-
Seasonal Fears — Seanan McGuire Vervolg op 'Middlegame', wat ik erg goed vond. Deze vond ik iets minder.
-
The Cartographers — Peng Shepherd Wat als de niet-bestaande dorpjes die op kaarten worden gezet als copyright-trap écht bestonden, als je de goede kaart had.
-
Company Town — Madeline Ashby Seriemoorden op een futuristich boorplatform dat ook een stad is.
-
Master of the Revels: A Return to Neal Stephenson's D.O.D.O. — Nicole Galland Aan dit tweede deel schreeft Neal Stephenson niet mee, dus meer aandacht voor de geschiedenis, en wat minder voor de techniek. De balans vond ik in het eerste deel goed, maar het verhaal is hier zeker niet minder.
-
Stiletto — Daniel O'Malley Heel anders dan 'the Rook' (zie hierboven), prima vervolg, maar minder creatief. Vreemd subplot dat nergens heen gaat maar ook niet in de weg zit.
-
Light From Uncommon Stars — Ryka Aoki Vrij “licht” sci-fi-verhaal, met zware thema’s, demonen, aliens die donuts bakken en violen.
-
An Immense World: How Animal Senses Reveal the Hidden Realms Around Us — Ed Yong Goed leesbaar overzicht van de staat van de wetenschap als het gaat om dieren en hun waarneming. Probeert hier en daar wat dieper te graven, maar werkt vooral goed als overzicht en onuitputtelijke bron van dierenzintuigfeitjes.
-
The Space Between Worlds — Micaiah Johnson Creatief uitgangspunt, leest snel weg. Einde zowel te perfect als wat onbevredigend.
-
Thinking in Systems — Donella H. Meadows, Diana Wright Verrassend korte inleiding in systeemtheorie. Praktisch als opfrisser, weinig nieuws.
-
The Atlas Six — Olivie Blake 20’ers die kunnen toveren in een landhuis. Origineler dan dat klinkt. Eindigt met cliffhanger. Meer een half boek dan een heel, alle vragen zijn nog onbeantwoord.
-
Save the Cat: The Last Book on Screenwriting You'll Ever Need — Blake Snyder Grappige inkijk in de formule voor een generieke hollywood-film. Is het briljant schrijfadvies? Geen idee.
-
A Prayer for the Crown-Shy — Becky Chambers Knus kabbelend lees je dit boekje snel uit. Laat je hier en daar reflecteren, wordt nooit spannend. Maar da’s ook niet de bedoeling.
-
No One Is Talking About This: — Patricia Lockwood Vangt obsessief Twitter-scrollen heel goed in de eerste helft. Schrijfstijl werkt het best als je ook op die manier leest, tot het boek verandert. De moeite waard. Geen idee of je de eerste helft doorkomt als je niet minimaal 8 jaar op Twitter zat.
-
Sirius — Olaf Stapledon Hyperintelligente hond op het platteland van Wales. En hoe dat niet lekker werkt.
-
Being You: A New Science of Consciousness — Anil Seth De hoop dat iemand nu ‘s goed zou uitleggen wat bewustzijn is was natuurlijk vergeefs. Een definitie heb ik zelfs niet kunnen vinden. Aardig beeld van wat (een deel van de?) neurowetenschappers bezighoudt, fijn dat de auteur de filosofische literatuur kent en ernaar verwijst. Veel wijzer ben ik er niet van geworden.
-
The Twilight World -Werner Herzog Werner Herzog (de regisseur) z'n eerste roma (novelle?). Fictie over de Japanse soldaat die niet wist dat de tweede wereldoorlog voorbij was, en decennia doorvocht. Het boek is fictie, het verhaal niet.
-
Surface Detail - Iain M. Banks Als je bekend bent met z'n Culture-serie, weet je wat je ongeveer kunt verwachten.
-
The Nova Incident — Dan Moren Vermakelijk, niet te serieus.
-
Edges — Linda Nagata Avonturiers op een ruimteschip dat ze aanvalt als een immuunsysteem, een tweede alien die mogelijk de rest van de bewoonde wereld vernietigd heeft, en pogingen te overleven.
-
Outland — Dennis E. Taylor Schuilen voor een supervulkaan in een paralelle wereld. Soort van Sliders.
-
A Deadly Education — Naomi Novik Ik las het ergens omschreven als 'Harry Potter, maar er zijn geen leraren, de lessen zijn levensgevaarlijk en alles probeert je te vermoorden'. Stuk boeiender ook.
-
The Last Graduate — Naomi Novik Het vervolg op 'A Deadly Education'. Ook goed (spoiler: Deel 3 ook)
-
The Jakarta Method: Washington's Anticommunist Crusade and the Mass Murder Program that Shaped Our World — Vincent Bevins Over hoe de VS in Indonesië, maar ook in Zuid-amerika heeft geholpen bij gewelddadige staatsgrepen, en grootschalige moordpartijen onder vermoed communisten.
-
Fairy Tale — Stephen King Een sprookje, door Stephen King. Veel meer kan ik er niet over zeggen.
-
The Golden Enclaves — Naomi Novik Conclusie van de trilogie (zie 'A Deadly Education' en 'The Last Graduate'). Hele serie is een aanrader.
-
Upgrade — Blake Crouch Man werkt voor overheidsinstelling die genetisch onderzoekers (wat verboden is) opspoort. Man wordt slachtoffer van genetische modificatie. Spanniing en sensatie volgt.
-
Rendezvous With Rama — Arthur C. Clarke Ouderwetse scifi, dus zoek niet teveel naar sterke vrouwelijke karakters (of al teveel karakterontwikkeling), maar als je van meer plotgedreven boeken houdt nog goed te lezen.
-
The Spare Man - Mary Robinette Kowal Moordmysterie op een cruise(ruimte)schip onderweg naar Mars.
-
The Atlas Paradox - Olivie Blake Waar bij 'the Atlas six' nog alle vragen onbeantwoord bleven, wordt er in dit deel iets meer duidelijk. Het verhaal gaat direct na deel 1 verder, maar wist me minder te boeien.
-
Cage of Souls - Adrian Tchaikovsky Anders dan ik van z'n boeken gewend ben. Het verhaal speelt zich af in de verre toekomst, waar de mensheid in de laatste stad nog net stand weet te houden. De hoofdrolspeler zit gevangen op een gevangeniseiland in de jungle.
-
Children of Memory — Adrian Tchaikovsky Hier eerder besproken.
-
Tomorrow, and Tomorrow, and Tomorrow: — Gabrielle Zevin Hier eerder besproken (ok, niet echt uitgebreid).
-
The Song of the Cell: An Exploration of Medicine and the New Human — Siddhartha Mukherjee Hier eerder besproken.
-
Velocity Weapon: Book One of The Protectorate - Megan E. O'Keefe Vermakelijk maar niks bijzonders.
Meestal onderhoudend, goed te begrijpen uitleg voor als je je middelbare-schoolbiologie nog kunt herinneren. De anekdotes gaan mij wat veel over zieken en ziektes (en niet hoe het 'normaal' werkt), maar verhelderen wel het onderwerp.
Prima, had wat korter mogen zijn.
Het derde deel in de "Children of Time" serie. Na spinnen en octopussen, probeert de auteur zich dit keer ook te verplaatsen in kraai-achtigen. Het hoofdverhaal is dat van een gedoemde ruimtekolonie, de hoofdpersoon een algenkolonie in de vorm van een mens.
Uiteindelijk is dit derde deel een verdere verkenning van bewustzijn en intelligentie. Hoe het te definiëren, en of dat uitmaakt. De ontknoping had van mij wat langer mogen zijn. Misschien in deel vier?