Inpakken van de auto was lastiger dan verwacht. Na een paar uur, tot groot vermaak van de overburen, inpakken, uitpakken en weer inpakken, zijn we nu dan toch zo'n beetje klaar om te gaan. Volgende stop: Hirtshals, Denemarken!
Tijd om de laatste voorbereidingen te gaan treffen voor 3,5 week Noorwegen. Ik loop al 2 dagen op m'n bergschoenen, wat niet echt prettig is met dit weer. Nieuwe tent, wandelstokken en andere reisbenodigdheden zijn aangeschaft. Vanaf vrijdag zijn we, waar WiFi toegang is, te volgen op onze reis door Noorwegen via de Noorwegen-afdeling van het weblog (inclusief google Map met geotagged blogposts + foto's... hopelijk).
Waarom is het onverstandig de foto's waar échte nieuwswaarde aan zit op sociale nieuwssites te plaatsen? Dit zal ik aan de hand van nufoto.nl en skoeps.nl uitleggen:
Tot voor kort was publicatie van nieuwsfoto's voorbehouden aan door kranten en nieuwsorganisaties uitgezonden betaalde beroepsfotografen.Twee ontwikkelingen hebben hier verandering in gebracht:
In de eerste plaats is het sinds de komst van de digitale camera gemakkelijk geworden om zeer snel na een nieuwsfeit foto's bij nieuwsorganisaties te krijgen. Dit alleen is niet voldoende voor de doorbraak van (buzzword) burgerjournalistiek.
Een tweede belangrijke ontwikkeling is de komst van (let op: nog één) web 2.0. Voor diegenen die het niet kennen: Web 2.0 is een handige term om een verzameling van ontwikkelingen op internetgebied mee te duiden. Met name het fenomeen sociale netwerk-sites (hyves, myspace, facebook e.d.) en user-generated content (alles wat de bezoeker zelf online plaatst) staan centraal. Voeg beide samen, en je krijgt: De sociale nieuwssite. Speciaal voor nieuwsfotografen in de dop zijn er 2 grote spelers: Skoeps.nl en Nufoto.nl. Deze sites nodigen je uit foto's in te sturen en zo kans te maken op eeuwige roem en misschien publicatie in een échte krant!
Het probleem met deze sites wordt duidelijk als tussen de brandjes en auto's in de sloot een écht unieke nieuwsfoto wordt geplaatst. Een foto die elke krant wel wil hebben, waar het journaal voor belt. Stel je voor dat de fotograaf zijn foto, net voor het journaal belt met een prachtaanbod, al op Skoeps heeft geplaatst. Dan is het jammer, maar naar het geld kan hij fluiten. Stond hij op nufoto.nl? Ook pech gehad.
Uit de algemene voorwaarden van skoeps.nl: (vet gedrukt door mij)
"Door akkoord te gaan met deze voorwaarden draag je uitdrukkelijk, onvoorwaardelijk en onherroepelijk alle intellectuele eigendomsrechten in hun meest volledige wettelijke omvang op al het materiaal, van welke aard ook (daaronder begrepen maar niet beperkt tot teksten, foto's en bewegend beeldmateriaal) dat je bij SKOEPS aanlevert (hierna het "materiaal") over aan SKOEPS."
En verderop:
"Daarnaast doe je hierbij onherroepelijk en onvoorwaardelijk afstand van enig persoonlijkheidsrecht en enig recht op vergoeding dat je met betrekking tot het Materiaal mocht hebben, voor zover deze afstand is toegestaan door de wet. Je erkent uitdrukkelijk dat deze afstand mede inhoudt dat SKOEPS het recht heeft om het Materiaal naar eigen inzicht aan te passen.
Indien en voor zover volledige overdracht op deze wijze niet mogelijk is, geef je SKOEPS hierbij een onbeperkte, wereldwijde, onherroepelijke, onvoorwaardelijke en exclusieve licentie, met het recht op sublicentie, om het materiaal openbaar te maken en te verveelvoudigen via ieder denkbaar medium, waaronder tv en internet, en voor ieder denkbaar doel. Je verklaart bovendien om op eerste verzoek alle door SKOEPS verzochte medewerking te zullen verlenen teneinde voornoemde overdracht, afstand en/of licentieverlening nader te formaliseren, waaronder mede begrepen het ondertekenen van documenten."
Samengevat: Je geeft je foto's weg, mag ze zelf niet meer verveelvoudigen of openbaar maken (tonen aan anderen, op je eigen site zetten, een kopie maken), en Skoeps.nl wordt eigenaar.
Bij Nufoto.nl luiden de relevante voorwaarden als volgt: (vet gedrukt door mij)
"Door akkoord te gaan met deze voorwaarden, geef je NU.nl voor altijd toestemming en een exclusieve licentie om de door jou ingestuurde foto of een gedeelte daarvan openbaar te maken en te verveelvoudigen. Deze licentie omvat onder meer, maar niet alleen, het recht om de foto of een gedeelte daarvan op te slaan in een databank en/of te publiceren op de website www.nu.nl of een van de andere sites van ilsemedia."
Geen overdracht van eigendom, maar gezien het feit dat ze een exclusieve licentie krijgen, is het resultaat gelijk: Geen enkele controle over je foto's. Wat betreft nufoto.nl heb ik op hun weblog hierover wat vragen gesteld. In reactie op mijn opmerkingen dat de voorwaarden nogal eenzijdig gesteld zijn antwoordde Jesse van nu.nl:
"We willen de voorwaarden zo opstellen dat de fotograaf de rechten op de foto behoudt. We zien dat ook als een kans om de serieuzere (freelance) nieuwsfotograaf aan ons te binden. Het kost ons nog even tijd om de voorwaarden zo op te stellen dat ze voor beide partijen goed werken, verwacht zeer binnenkort een update op dit blog!"
Datum: 15 augustus 2007.
Eind november vraag ik om een update. Het volgende was de reactie:
"Je hebt gelijk Joost, excuses voor het uitblijven van een update. We hebben gemerkt dat er een aantal haken en ogen zijn aan het geheel vrijgeven van de rechten. Een gevolg is bijvoorbeeld het opgeven van onze bemiddelende rol bij het verkopen van foto's. We kunnen dan de afnemer geen exclusiviteit meer garanderen wat resulteert in lagere (of uitblijven) van opbrengsten voor de fotograaf."
Op zich een goede reactie, soms duren dingen wat lang. Echter: een gemakkelijke oplossing zou zijn de exclusiviteit te waarborgen door tijdelijke exclusiviteit voor nufoto.nl te vragen (laten we zeggen 2 weken, nieuwsfoto's zijn daarna over het algemeen niet interessant meer). Zo kan een fotograaf na een paar weken weer gewoon met zijn foto's doen wat hij wil. Helaas is het sindsdien stil gebleven bij nufoto.
Iedere jurist is getraind contracten zo goed mogelijk dicht te timmeren. De voorwaarden van deze sites, zeker gezien het feit dat mensen zonder er iets aan over te houden (in de meeste gevallen) de content leveren, zijn echter veel te eenzijdig gesteld. Zelfs als ze willen vasthouden aan de voorwaarden zoals op hun sites gesteld, moet er wat mij betreft iets veranderen. Geef je content-aanbieders duidelijk bij registratie, en liefst bij elke upload, in duidelijke bewoordingen aan dat ze hiermee alle rechten op hun eigen foto's afstaan. Als je dan toch alle rechten afpakt, ben er dan tenmiste open en eerlijk over.
Superdeluxe laptopstandaard Nu ik eenmaal gewend ben aan m'n nieuwe macbook, Windows mag alleen nog af en toe aan om in Internet Explorer sites te testen, is het tijd om m'n werkplek een beetje fatsoenlijk in te richten.
Stap 1 was het (kleine!) draadloze toetsenbord dat ik van Maureen kreeg voor m'n verjaardag. Een muis had ik al, en een 2e monitor stond nog op het bureau. Via een usb-hub zijn muis en 1 terabyte aan opslagruimte, m'n tekentablet en scanner ook direct aangesloten. Ter voorkoming van nekklachten en RSI-achtige dingen was een laptopstandaard nu dus het laatste wat ik nog nodig had. Probleem: Met zo'n handig draagbaar toetsenbord + muis wil ik een standaard ook elders kunnen gebruiken.
Je zou denken dat meer mensen dat probleem hebben, en dat er dus meer dan genoeg te vinden zou zijn. Helaas, alles is of veel te duur, of te lomp, of niet opvouwbaar, of alles bij elkaar. Tijd voor een eigen oplossing:
- 1 trip naar Praxis
- 1 plaat multiplex
- 1 figuurzaag (en 12 zaagjes, handenarbeid is even geleden..
Het resultaat is hiernaast te bewonderen. 1 volledig op maat gemaakte laptopstandaard voor mijn macbook, gemakkelijk te demonteren, lichtgewicht, en ik heb een mobiele werkplek!
Een weekje later hingen onze negatieven nog altijd aan een waslijntje in de DoKa. Het was tijd voor het echte werk, die minuscule verkeerd-om 35 millimeter grote plaatjes veranderen in een flinke afdruk. Maar ja, hoe doe je dat?
.jpg)
Fietsen in Nijmegen: Mijn eerste afdruk!- 1 lamp
- 1 negatief
- 1 vel fotopapier
Het leuke is de controle die je op dit moment hebt. Voor je je fotopapier onder de lamp legt kun je je foto vast zien, en dus bepalen hoe groot deze gaat worden. Met teststroken kun je belichting variëren, door selectief delen van je papier te belichten kun je (het mij vanuit Photoshop welbekende, maar in het echt nog nooit geprobeerde) doordrukken en tegenhouden beoefenen, en zo steeds dichter bij je ideale afdruk komen.
Veel werk? Ja, het kost meer tijd dan wat gesleep met sliders in Photoshop of Lightroom, maar het langzaam zien ontstaan van een foto in het ontwikkelbad heeft, ook in deze digitale tijd, ook voor iemand die nauwelijks analoog heeft gefotografeerd, iets magisch.
Eerdere posts in deze serie
Met m'n nog lang niet volgeschoten rolletje ging ik de eerste cursusavond op weg naar de doka. Daar stonden al enkele studenten te wachten. Met z'n vijven (4 cursisten en de 'leraar') daalden we af naar de fietsenkelder van één van de flats op Hoogeveldt. Door de fietsenkelder, een donker gangetje, de deur door, en daar waren dan, weggestopt, zoals het hoort, 2 dokas.
Voor we konden beginnen kregen we nog wat uitleg. Helaas kon ik daar niet mijn volledige aandacht bij houden, gezien het feit dat van mijn rolletje van 36 pas op 12 stond. Tijdens de uitleg heb ik me dan ook voornamelijk toegelegd op het fotograferen van mijn medecursisten. Gelukkig is het ontwikkelen van zwart-wit film eigenlijk helemaal niet moeilijk. De truc bestaat voornamelijk uit het lospeuteren van je rol uit de houder, en 'm daarna op een andere houder rollen. Op zich niet lastig, behalve dan dat het in het donker moet.
Heb je eenmaal je rolletje overgebracht, dan doe je deze in een lichtdichte container, waarna het licht weer aan mag! Hierna is het een kwestie van wat scheikunde en het betere maatbekerwerk. 3 verschillende chemicaliën verdunnen, ze in de container gieten en al schuddend zorgen dat ze er precies lang genoeg (maar niet te!) inzitten. Klaar? Even laten rusten en na een minuut of wat heb je een lange sliert negatieven, net als bij de Hema (knippen moet je natuurlijk ook zelf even doen).
Een week later konden we met onze droge negatieven aan de slag. Het echte werk: afdrukken maken! Dit deel van het proces lijkt de meeste ruimte voor eigen inbreng te hebben.
Na de laatste Keynote van Steve Jobs heb ik 't dan toch gedaan. Een Macbook was al snel besteld (wit, want 180 euro voor een mooier kleurtje gaat me toch te ver).
Na anderhalve dag kan ik concluderen: Goeie keuze. Hoewel ik goed was ingelezen verbaas ik me toch hoe goed er over (vrijwel) alles is nagedacht. Van het kabel-opbergsysteempje in de adapter tot de user-foto direct bij eerste aanmelding (via ingebouwde iSight).
Macbook installeert WinXPHet is alweer even geleden, maar half november heb ik een doka-cursus gevolgd. Nu heb ik nooit analoog gefotografeerd, op een paar filmrolletjes op vakantie na. Toch leek het me leuk om 's 'ouderwets' aan het werk te gaan, en helemaal zelf verantwoordelijk te zijn voor een uiteindelijke afdruk.
Nu had ik mij een maandje eerder aangemeld bij de fotografie-vereniging van de universiteit de cycloop, welke op dat moment een fotowedstrijd organiseerde. Nu hou ik eigenlijk helemaal niet zo van wedstrijden, zeker subjectieve wedstrijden als dit, maar goed, op de valreep toch nog maar een foto) ingestuurd.
Negatieven en afdrukkenNatuurlijk herinnerde ik me dat er ook een prijs aan verbonden was, dus thuisgekomen keek ik toch maar 's online, en wat bleek: Ik mocht meedoen aan de dokacursus, welke 3 dagen later begon. Wat heen-en-weer gemail later had ik een vers rolletje ilford hp5+ (zwart/wit) in m'n vader z'n oude pentax-camera gefrummeld, en was ik klaar om te beginnen.
Hoewel m'n laatste blog al een paar jaar dood is en sinds een half jaartje offline gehaald, ik deze site opzette met het doel géén weblog te beginnen en ik geen idee heb of ik voldoende (zinnigs) te melden zal hebben, laat staan of iemand het zal lezen, begin ik vandaag dan toch weer.
En met die zin heb ik hopelijk direct de langste zin ooit op dit weblog geschreven. Maar waarom dan toch beginnen? Omdat ik stiekem graag schrijf, misschien wat te melden heb, en in ieder geval een plek krijg om het één en ander wat te ordenen.
Nu de inhoud, waar het toch om gaat. Ik ben druk bezig m'n master rechten af te maken, probeer daarnaast nog m'n bachelor filosofie te halen, werk inmiddels dik 5 jaar voor Flyers Internet Communicatie en zoals uit de rest van de site blijkt, fotografeer graag. Ik zal dus vermoedelijk schrijven over deze onderwerpen, en met name de raakvlakken daartussen (Jawel, ze zijn er!). Maar goed, het kan ook best anders lopen. Ik ben benieuwd!